Bu işlere başlamadan önce epey araştırma yaptım. İnternetten ve çevremden bir sürü tavsiye aldım. Çocuklarda tuvalet eğitimi için öncelikle çocuğun hazır olması gerek deniyor ya en az çocuk kadar annenin de hazır olması gerekiyor.
Bezi bıraktırmadan önce bir düşünün şu an psikolojim iyi mi, sakin miyim, evden çıkmadan belki 2 hafta geçireceğim, buna hazır mıyım? Zorlu bir süreç ama aynı zamanda başarınca epey gurur verici 🙂
Biz tam olarak tamamladık diyemem çünkü şimdi de lazımlığa bağımlı oğlan. Bu işe ilk başladığımda 3 gün çok gergindim. Lazımlığa oturtuyorum “çişim yok” diyor, kaldırıyorum altına yapıyor.
Her seferinde böyle oldu. Kızdım, bağırdım. Çünkü bir arkadaşım “bağır ki kötü bir şey yaptığını anlasın” diyordu. Allahım nasıl dinledim anlamıyorum çünkü zaten bağırmaya çok karşı olan bir anneyim. Doğduğu andan itibaren her şeyi açıklayarak ve uzlaşarak yapmaya çalışıyorum. Ama o anda o söz çok mantıklı gelmişti belki de hiç bağırmadığım için şımarıklıktan yapmıyordu dedim. Fakat ben gerildikçe çocuk daha da gerildi.
Sonra bir başka arkadaşım geldi, çocuğun üzüntüsünü görünce “yazık değil mi, bağırma, sabırlı ol” dedi. Kolay değil sabırlı olmak ama görmezden gelmeye çalışın. Çocuk size güvendiğinde, söylediklerinize de güveniyor. Ona sürekli, kızan, bağıran bir kadına haliyle tam güvenemiyor. Zaten onun için o kadar stresli bir durum ki bu! Düşünün doğduğunuzdan beri beze yapıyorsunuz ve bir anda çişinizi tutmanız gerekiyor.
Neyse ben kızmalarımı azalttım. Her seferinde sabırla konuştum. Bu arada alıştırma külodu falan kullanıyordum onları çıkardım. Sadece pijamasıyla bıraktım. Her tarafı kirlenince 2-3 gün sonra rahatsız olmaya başladı. Sonra bir gün gitti lazımlığa büyük tuvaletini yaptı. Bir daha da bez takmadım zaten. Bu arada ben gece bezlemesini de hemen bıraktım. Yani sadece 2 gün gece bezledim ama baktım kuru kalkıyor, onu da kestim. Yani toplamda 10 gün gibi bir sürede bezi komple kaldırdık diyebilirim.
Dediğim gibi henüz tam oturtamadık, hala lazımlıkla geziyoruz. Ama asla tuvalete oturmuyor. Hatta çocuklar için olan küçük tuvaletlere bile yaklaşmıyor. Artık hazır olmasını bekliyorum. Oğlana bıraktım zamanını 🙂
Bu arada çocuğu gerginlik çok etkiliyor. Yaklaşık 1 aydır asla altına kaçırmayan çocuk birgün misafirlerimiz gelmişti, gelenlerin çocukları da çok hareketliydi, baya korkuttular benimkini, o gece altını ıslattı. O yüzden değişen ruhsal durumları da hesaba katın bu süreçte.
Her çocuk ve her anne bir değil. Bırakın bu konuda ipleri biraz çocuğunuz ele alsın. Siz sadece sabırlı olmaya çalışın. Bol bol melisa çayı için 🙂
Sevgilerle..
Yorumlarınız benim için değerli!