Geçtiğimiz günlerde oğluma ekran yasağı koydum, sadece iki hafta! Çünkü hem okuldan geldiğinde öğretmenin söylediklerini hatırlamıyordu hem de dikkati aşırı dağınıktı. Zaten çok fazla ekrana bakan, bilgisayar oyunları oynayan bir çocuk değil. Gün içerisinde yine de en az 2 saatini ekran başında geçiriyordu. Televizyonu aktardım YouTube’dan yaşına uygun videoları izliyor ya da akşam bizimle oturup televizyon izliyordu. Şimdi, bu süreçte neler fark ettim, bir bir anlatmak istiyorum.
Öncelikle, yasaktan sonraki ilk birkaç gün biraz zordu. Sık sık canı sıkıldığını söyledi, sürekli “Şimdi ne yapacağım?” diye soruyordu. Ama bir yandan bu, ona yeni yollar keşfetme fırsatı sundu. İlkokul dördüncü sınıfa gittiği için dersleri fazlalaştı. Bu yüzden daha fazla ders çalışması gerekiyordu. Biliyorsunuz daha önce bahsetmiştim Morpa kampüsten bir yıllık paket aldım. Ona zaman ayıramıyorduk mesela. Sonra Bilfen kaynaklarından bir sürü soru bankası aldım her dersle ilgili. Hepsinden önce onu yormayacak güzel bir ders program yaptık. Eve geldikten sonra da ev ödevlerini bitiriyor, Morpa kampüsten tekrarını yapıyor ya soru bankalarından soru çözüyor ya da kitap okuyor. Aslında böylece zaten akşam oluyor. Günlük 20 dakikada kitap okuma rutinimiz var bizim. Ailecek okuyoruz bu 20 dakikada kitabı. Önceden 5 dakika daha izliyim anne diye diye süreyi uzattığı için biz akşama kadar ders tekrarını yapamıyorduk. Asla yetişmiyordu.
Ekran olmadan geçen o ilk günlerde biraz zorlandı, ama zaman geçtikçe farklı şeylere ilgi duymaya başladı. Kitaplara daha fazla yöneldi, odasında kendi başına oyunlar kurmaya, hatta hayal gücünü daha fazla kullanmaya başladı.
Bu ekran yasağının ardından en çok hoşuma giden değişikliklerden biri ise, artık daha fazla dışarı çıkmak istemesi oldu. Eskiden dışarıda vakit geçirmek yerine ekran karşısında olmayı tercih ediyordu. Şimdi ise, “Anne hadi parka gidelim,” diyor.
Ekrandan uzak kalması ayrıca dikkat süresini de artırdı diyebilirim. Eskiden bir etkinliğe, ödeve veya oyuna uzun süre odaklanmakta zorlanıyordu. Ancak artık bir şeyle meşgul olduğunda daha uzun süre dikkatini verebiliyor. Bu küçük değişiklikler bile onu daha huzurlu ve sabırlı bir çocuk yaptı. Sadece dikkat süresi değil, genel olarak ruh hali de gözle görülür şekilde değişti. Ekran karşısında geçirilen uzun saatlerin bazen onu huysuzlaştırdığını fark ettim ama şimdi daha sakin, daha huzurlu bir halde.
Bu iki hafta bize gösterdi ki, ekranlardan uzak durmak, başta biraz zor gelse bile sonrasında bambaşka bir dünya sunuyor. Bugün itibari ile aslında neredeyse yaklaşık bir ay oldu. Artık günde 1 saat tableti ile oynamasına izin vermeye başlayacağım. Çünkü zaten yeterince ilerleme kaydettik ve her gün ders çalışmaya, kitabını okumaya alıştı.
Yeni haberler için bu siteyi Google News’ten takip etmeye devam edebilirsiniz.
Sevgilerle
Bu yazıyı beğendiyseniz sosyal medya hesaplarınızdan paylaşırsanız fazlasıyla teşekkür etmiş olursunuz.
Daha fazla bilgi için beni sosyal medyada takip etmeyi unutmayın – Facebook, Instagram, Pinterest ve Twitter.