Doğaya Dönmek, Basit Yaşamak

İşten dönerken hep güneşin batışına denk geliyorum ve bu anı fotoğraflamayı çok seviyorum. Fakat bunu yalnızca -çalıştığım yer dağ başında olduğu için- işe yakın civarda yakalayabiliyorum. Eve gelene kadar binalar o kadar fazlalaşıp yükseliyor ki bırakın gün batımını gökyüzünü bile arabadan göremiyorsunuz.

Mesela, alttaki fotoğrafı eve yaklaştığım yerlerden birinde çektim. Bundan sonra yol boyunca daha bir sürü inşaat vardı. Tamam nüfusumuz hızla yükseliyor ama bu kadar tüketmeye bu kadar doğayı yok saymaya gerek var mı?

Geçen sene 31 Mayıs’ta her şey 1 ağaçla başladı. Sonra mesele belki çok değişti ama 1 ağaç işte her şey. Bir habere göre doğal kaynaklarının tükenmesi üzerine araştırma yapan bilim adamları 2050 yılına geldiğimizde yaşayabilmek için Dünya gibi iki tane daha gezegene ihtiyacımız olacağını saptamış.

Evet belki daha kaliteli yaşamak istiyoruz ve kaliteli yaşamın anahtarını daha çok para, daha büyük evlerde oturmak, daha lüks yerlerde yemek yemek gibi algılıyoruz. İhtiyaçlarımızı maddi boyutta sınırlandırıyoruz. Ruhsal, manevi kısmını unutuyoruz bu da beraberinde tüketim çılgınlığını getiriyor.

Daha basit ve yavaş yaşamak lazım belki de. Güneşin, çimlerin, denizin tadını çıkararak. Doğaya dönerek. Hafta sonu avm’lere sıkışıp kalmayın (bu arada avmlerin yemek yerlerinin arka kısmını görseniz bir daha asla yemek yiyemezsiniz). Deniz kenarına gidin, ormana yürüyüşe gidin.

Doğayı korumak için ben ne yapabilirim veya çocuğuma bunu nasıl aşılayabilirim diye düşünmek lazım. Prizde şarj aleti gibi boşta duran bir fişi çekmek bile küresel ısınmayı engellemenizde bir adımdır.

Belki sabahları önce bilgisayarı açmak veya telefona sarılmak yerine camı açıp nefes alabilirsiniz.

Sevgilerle..