Etrafınızda sürekli dertlenen, mağdur olan kurban insanlar var mı? Görünürde çözülemeyecek şeyler değil, hatta siz çözüm önerisi bile sunuyorsunuz ama onlar sanki daha da sinirleniyor. Çözüm ya da mantıklı bir cevap aldıkça iyice öfkeleniyor hatta bazen küsüyorlar. Neden Bazıları Çözüm Sevmez? Sorunlarını çözebileceklerine olan inanç eksikliği, insanların çözüm önerilerini kabul etmekten kaçınmalarına neden olabilir.
Benim aklıma ilk gelen ise aslında çözüm önerileri, değişiklik gerektirebilir ve bazı insanlar değişimden korkarlar. Bu nedenle, sorunlarını çözmek yerine mevcut durumu sürdürmeyi tercih edebilirler. Eğer onlara çözüm sunarsanız bu sorumluluk almalarını gerektirir. Bazı insanlar da sorumluluk almayı sevmezler. Konfor alanından çıkmak yerine her gün bir şeyler için ağlar ya da söylenirler. Dertleri çözüm duymak değil sadece içlerini size dökmektir. Peki bu durumda ne yapacağız? Ben bir psikolog değilim o yüzden sadece kendi düşüncemi aktaracağım. Böyle durumlarda çözüm sundunuz ve hala devam ediyor. Artık bu gündelik yaşamınızı etkiler modunuz hep negatif ama bu insandan uzaklaşamazsınız. O zaman onların canını sıkan şeylerin sorumluluğunu almayı bırakın.
Bu yazı da ilgini çekebilir: Mutluluğun Formülü Gerçekten Beklentisiz Bir Yaşam Mı?
Böyle yaptıkça o insanı da kendinize bağımlı hale getiriyorsunuz. Herhangi bir konuda sürekli şikayet eden ama bunu çözmek için bir şey yapmayan ve yardım da kabul etmeyen kişiye tek yapabileceğiniz yanında olup destek olmak. Fakat kendi ruhsal ve duygusal sağlığınızı koruyarak. Kendi yaşam şartlarınızı onun için feda etmeden. Kendi yaşantınızdan ve huzurunuzdan çalmadan. Aslında sürekli şikayet eden insanın durumu gerçekten zor. Yardım alması ve sorunlarını kendi çözmesi gerekiyor ama o nasıl yapabileceğini bilmiyor. O kadar alışmış ki hep mağdur hep kurban olmaya!
Sonuç
Bu sakinliğe ve herkesin hayatının sorumluluğunu kendi alması gerektiğini idrake ulaşmak çok zor. Ben hala bunun üzerinde çalışıyorum. Çünkü büyüdüğüm aile birbirine kenetlenmişçesine hareket eden bir aile. Kimsenin kendi kararını almadığı, sorumluluklarını üstlenmediği. Ben de böyle büyüdüm. Bu yüzden bu konuda çok çalışmak ve ruhsal sağlığıma, benliğime çalışmak zorunda kaldım. Hala da devam ediyorum.
Özellikle kitaplarla iyileşmeyi sevenler için Çocuklukta İhmalin İzi kitap serisini şiddetle tavsiye ederim.
Yeni haberler için bu siteyi Google News’ten takip etmeye devam edebilirsiniz.
Sevgilerle
Bu yazıyı beğendiyseniz sosyal medya hesaplarınızdan paylaşırsanız fazlasıyla teşekkür etmiş olursunuz.
Daha fazla bilgi için beni sosyal medyada takip etmeyi unutmayın – Facebook, Instagram, Pinterest ve Twitter.
Yorumlarınız benim için değerli!