TUDEM Modern Klasikler Serisi Yenilendi – Öneriler

İster çocuk edebiyatı ister yetişkin, yayınevlerinin serileri yenilendiğinde ben heyecanlanırım. Tudem Modern Klasikler serisi yenilenince de çok heyecanlandım. Kapak tasarımları, ciltleri beni çok etkiler. Özellikle her seride yepyeni baskılarla geri dönüş yapan eserleri çok seviyorum. Tabi her seriye her tasarım yakışmıyor.

Klasiklerde daha sade ve minimal tasarımları seviyorum ben. Tudem edebiyat yayınları çocuk edebiyatı kitaplarında özellikle takip ettiğim bir yayınevi. Çeviri kitaplarla çevrili bir çocuk edebiyatı dünyasında Türk yazarları genellikle tercih ettiği için özellikle ilgimi çekiyor.

Mesela bu yeni serilerden bir kitap, bende yeri her zaman bambaşka olacak Aytül Akal‘ın kitabı,

Aytül Akal koronavirüs günlerinde haftasonları canlı yayınlar yapıyor. Ben de geçen ay bir deneme dosyamı başka bir yayınevinde göndermiştim ve çok heyecanlıydım. O gün de Aytül Akal canlı yayınında umut dolu bir şiirle açılış yaptı ve ben de yazdım. Umarım uğurlu gelir diye. Sonra o cümleyi yakaladı ve bana “Sakın vazgeçme, yayınevlerine göndermeye devam et, seviyorsan, istiyorsan sonunda istediğini alırsın” dedi.

Ret cevabı gelse bile -ki henüz bir cevap yok- ben o gün çok mutlu oldum. Çocuk edebiyatına yıllarını vermiş, üstelik hayran olduğum birinden bunları duymak bana yetti.

Mavisel Yener’den Mavi Zamanlar kitabı da bu seride

Ferda İzbudak Akıncı’dan Mutluluk Sokağı

Ben kitap tasarımlarını çok sevdim. Çocuk edebiyatı diye rengarenk ya da ilgi çekici olması için karmakarışık kapak tasarımları yok. Gayet sade ve klasik görüntü veren güzel çizimlerle tasarlanmış. Kitabın içeriği önemlidir tabii ama kapak tasarımı da özellikle bu yaş çocuklar için önemlidir.

Tudem modern klasikler serisinden benim merak ettiğim ve okuyacağım kitaplar bunlar. Sizin de önerileriniz olursa yorumlarda bahsedebilirsiniz.

Bu arada neden çocuk edebiyatı kitapları okuyorum? Çünkü edebiyat bölümündeyim ve çocuk edebiyatı özellikle ilgimi çekiyor. Çocukları çok seviyorum ve içimde bir yerde asla büyümeyen o kız oturuyor. Günlük yaşamda belki kendi oğlumla oynarken belki yemek yaparken ya da arkadaşlarla sohbet ederken o da tam göğsümde benimle beraber oturuyor bazen en mutsuz anlarda dalga geçiyor bazen de saf duygularıyla kendini bırakıp başlıyor ağlamaya. Ben onu beslemeyi onun “çocukluğunu” büyütmeyi seviyorum.

Sevgiler…